Skunks to zwierzę, które kojarzy nam się przede wszystkim z nieprzyjemnym zapachem. Wynika to z tego, że na wolności zwierzęta te w akcie obrony wydzielają substancję, o zapachu podobnym do czosnku i zgniłego jajka. Czy tak samo dzieje się jednak w przypadku skunksa domowego? Nie! Ale żeby dowiedzieć się tego i wielu innych informacji o tym jak wychować skunksa, znajdziecie w poniższym artykule!
Ile kosztuje skunks domowy i gdzie go kupić?
Zacznijmy w ogóle od tego, ile kosztuje skunks domowy. To zwierzę w zależności od miejsca pochodzenia będzie miało różne ceny. Cena skunksa domowego prosto z hodowli, będzie wahała się w granicach 1500-2500 złotych. W przypadku odkupienia go od innych osób kwota ta będzie mniejsza. Często obserwowane jest, że im starszy skunks, tym tańszy, ponieważ wiąże się to z większą trudnością ukształtowania jego charakteru. Najtańsze opcje znajdziecie już od około 600-700 złotych. Pamiętajcie jednak, żeby nie tylko ceną kierować się przy wyborze, gdzie kupić skunksa. Wiele z nich może pochodzić z pseudohodowli lub nie mieć wyciętych gruczołów zapachowych. Jeśli zamierzacie kupić skunksa, to najlepiej z hodowli. W Polsce znajduje się ich niewiele, a znaleźć je można głównie przez wpisy na różnych stronach z ogłoszeniami. Pojawiają się one głównie na wiosnę, kiedy też zaczyna się sezon rozrodczy.
Skunks domowy – długość życia i zapach
Jak już zostało wyżej wspomniane, skunks domowy nie zaatakuje swojego właściciela obronną substancją o nieprzyjemnym zapachu. Wynika to z tego, że młode skunksy w hodowlach, mają chirurgicznie wycinane gruczoły zapachowe, które odpowiadają za produkowanie tej wydzieliny. Co ciekawe, skunks to bardzo higieniczne zwierze, które dość łatwo nauczyć, aby załatwiało się do kuwety. Jeśli chodzi o długość życia, to zazwyczaj skunks domowy żyje 8-13 lat. Podobnie więc jak pies czy kot.
Co je skunks?
W naturalnym środowisku skunksy są wszystkożerne. W ciągu lata i wiosny jedzą głównie owady, podczas gdy na zimę i jesień lubią polować na bardziej obfity pokarm taki jak młode ssaki czy jaja piskląt. Swoją dietę urozmaicają owocami i warzywami znalezionymi w lasach. Skunks domowy z kolei, jako że żywiony jest przez człowieka, najczęściej dostaje mieszanki, które bilansują dietę. Mniej więcej połowę pokarmu powinny stanowić owoce i warzywa świeże lub suszone, a drugą połowę mięsa (mogą być np. w postaci mokrej karmy dla kotów). To, czego nie wolno podawać skunksom to awokado, a także słodycze i słone przekąski.
Charakterystyka skunksa
Skunks jest zwierzęciem o średnich rozmiarach. Jego długość to około 40 cm, plus drugie tyle na puszysty ogon. Waga dorosłego samca sięga około 5-6 kilogramów. Samice są jednak zazwyczaj mniejsze i lżejsze. Zwierzęta te mają krótkie, zaokrąglone uszy oraz apki zakończone pazurami. Barwa ich sierści jest charakterystyczna, ponieważ przyjmuje kolory czarnobiałe. Charakterem skunksy domowe są trochę połączeniem psów i kotów. Z jednej strony są ciekawskie, energiczne i uwielbiają się bawić, z drugiej jednak, potrzebują ciszy i spokoju, ponieważ są bardzo płochliwe. Zwierzęta te lubią też kontakt fizyczny z właścicielem – być głaskane czy brane na kolana i ręce. To, co może być przeszkodą w wychowywaniu skunksa, to jego nocny tryb życia. Za dnia zwierzęta te są spokojne i większość chwil przesypiają, podczas gdy na wieczór rozpoczyna się dla nich cała zabawa.